විවෘත ආර්ථිකයක් පවතින විට රජයකට කළ හැකි දෙයක් තිබිය යුතු නැත. රජය මැදිහත්වීම අවශ්යැ වන්නේ ආර්ථිකයේ රාමුව සකස් කිරීම සම්බන්ධයෙන් පමණකි. රාමුවට එපිටින් ආර්ථිකය ගමන් කරන බව පෙනෙන විට එයට එරෙහිව යන්නන් කොටුකර ගැනීමට නීතිය හා විධි විධාන තිබේ. මේ නීති හා විධි විධාන පැවතිය යුතු තමන්ට හිතවත් පුද්ගලයා ආරක්ෂා කරන හා තමන්ට එරෙහි වන්නා මැඩ පවත්වන අන්දමට නොවේ.
විවෘත ආර්ථිකය සම්බන්ධයෙන් අවුරුදු තිස් දෙකක අත්දැකීම් රටට ඇත. එහෙත් තවමත් මේ ආර්ථිකය තමන්ගේ පාලනය යටතේ පවත්වාගෙන යා හැකියයි සිතන්නේ නම් බරපතල වරදකි. ඉල්ලූම හා සැපයුම යන මූලික සිද්ධාන්තයනට අවනතව තරගකාරීත්වයයටතේ මෙම ආර්ථිකයට තවත් වැඩෙන්නට ඉඩ දිය යුතු වෙයි. යුධමය පරිසරය යටතේ අනේක විධ බාධාවන්ට යටත් වන්නට සිදුවූ ව්යාෙපාර හිස ඔසවන විට එහි පාලනයට මැදිහත්වීම ද ආණ්ඩුවක කාර්යයට අයත්විය යුතු නැත.
මේ මූලික කරුණු සදහන් කරන්නට සිදුවූයේ ඇයි? නියම් හා අනියම් අන්දමට ආර්ථිකය කලමණාකරණය කරන්නට කිරේ ඇයා කරන බව පෙනෙන නිසාය. රක්ෂණ අංශයේ තරගකාරීත්වයක් ඇතිවෙමින් පවතින අවස්ථාවේ එහි තරගකාරී බව පරශයේශ්නයක් කරමින් මෙරට විශාලම රක්ෂණායතනය රජයට යළි අයත්විය. එසේ නොවුනානම් වෙළ`දපොළ දිනා ගන්නට ඇති වන ආයතන අතර තරගයෙන් වාසි සිදුවන්නේ පාරිභෝගිකයන්ටය. පරන ධාන රක්ෂණ ආයතන පුද්ගලික අංශය සතුව පැවති අවස්ථාවේ තිබුණ ආකර්ශණීයත්වය දැන් නැත. දුරකථන සමාගම් අතර තරගයක් ඇති වී පාරිභෝගිකයාට වාසි සිදුවන්නට අවස්ථාව තිබියදී දුරකථන නියාමන කොමිසම මැදිහත්වී අවම ගාස්තු කර අතමයක් ඇති කළේය. එයින් යහපතක් වන්නේ කා හටද? තාවකාලිකව සමාගම් ආරක්ෂා වනු ඇත. වර්ධනය වෙමින් පැවති තොරතුරු හුවමාරු වෙළදපොළ දීර්ඝ කාලීනව පීඩාවකට ලක්ව තිබේ.
කොළඹ කොටස් වෙළද පොළ තියුණු වර්ධනයක් පෙන්නුම් කළේය. ව්යා පාරිකයන් ලාභ අපේක්ෂාවෙන් නොයෙකුත් අනිසි උපකරපැ ම භාවිතා කළේය. පාලනාධිකාරිය එකී අපහරණ මැඩලනු වෙනුවට දිනකට එක සමාගමක ගනුදෙනු විය හැකි කොටස් ගණන සීමා කළේය. පාලකයෙකුගේ සීමා අණ පණත් අනුව කොටස් මිළදී ගන්නට ආයෝජකයන් සූදානම් නැත.
වානිජ බැංකු පොලී අනුපාත වලට ආණ්ඩුව මැදිහත් විය. තැන්පතු පොලී අඩු කළේය. දැන් ස්ථාවර තැන්පතු පොලිය සියයට අට - දහය දක්වා අඩු වී තිබේ. එහෙත් ණය පොලී අනුපාතය සියයට විස්ස - විසිපහ අතරය. මහජනතාව අඩු පොලියට තැන්පත් කරන ධනය බැංකු විසින් වැඩිපුර ආයෝජනය වන්නේ භාණ්ඩාගාර බිල්පත් වල බව පෙනේ. එක දිගට රජයේ භාණ්ඩාගාර බිල්පත් වලට ඉදිරිපත් කරන පරවි මාණය මෙන් දෙතුන් ගුණයක ඉල්ලීම් ලැබේ. විශාමිකයන්ට ස්වකීය තැන්පතු මත පොලිය අඩුවන විට ඒ වෙනුවෙන් බෝනස් පොලී ගෙවා හි`ගය මහ බැංකුවෙන් ගෙවන්නට නියම විය. එය අඛණ්ඩව කරගෙන යා නොහැකි එකක් බව දැන් සනාථ වී ඇත. මෙයට කළින් ද නිවාස ණය පොලී අඩු කරන ලෙස ආණ්ඩුව නියම කළේය. එය ආණ්ඩුවේ බැංකු පවා සැලකිල්ලට ගත්තේ නැත. දැන යළිත් සියයට අට - දහය වැනි පරතරයකට නිවාස ණය නිකුත් කරන ලෙස ආණ්ඩුව කියයි. එය පරානි යෝගිකද? සේවකයන්ගේ නිවාස ණය වෙනුවෙන් වෙන් කළ හැකි අර්ථ සාධක අරමුදලේ එකතුවන මුදල් කොටස් වෙළ`දපොළ වැනි අවදානම් තැනෙක ආයෝජනය කරයි. වානිජ බැංකු වලට නිවාස ණය අඩු කරන්නට කියන්නේ ඇයි?
රාජ්ය බැංකු මහජනතාවගෙන් ණය ගනී. ලංකා බැංකුව මාස කිහිපයකට කලින් රුපියල් බිලියන පහක මුදලක් අවුරුදු පහකින් සම්පූර්ණවන ණයකර නිකුතුවක් ඉදිරිපත් කළේය. එයින් උපයා ගත් මුදල් ඔවුන් ආයෝජනය කරන්නට යන්නේ අවුරුද්දකට රු. බිලියන දහයක් පාඩු ලබන ශරි ක ලන්කන් ගුවන් සේවාවේ කොටස් රජය වෙනුවෙන් ආපසු මිලදී ගන්නටය. ගිවිසුම අවසන් වන ෂෙල් සමාගමේ කොටස් රජය වෙනුවෙන් මිලදී ගන්නට ද මේ මුදල් යොදවනු ඇත. මහජනතාවගෙන් සියයට දහයකට වැඩි වාර්ෂික පොලියකට ගන්නා මේ මුදල් ලංකා බැංකුව විසින් අවුරුදු පහක් ඇතුලත පොලිය සමග ගෙවන්නට නම් විශාල ආදායමක් උපයා ගත යුතුව තිබේ. මේ ව්යශවසාය ලංකා බැංකුවට බරක් වන විට ගොවි ණය කපා හැරියා සේ ගිණුම් පොත් වලින් ඉවත් කළ හැකිද?
අපනයනකරුවන් ඉල්ලා සිටිය දීත් ඇමරිකානු ඩොලරයට සාපේක්ෂව රුපියලේ අගය ගර දීහණය කරගෙන සිටින්නට ආණ්ඩුව උනන්දුය. එයින් ණය බර හා ආනයයන වියදම් අඩු කර ගත හැකිය. ස්වභාවිකව රුපියලේ අගය ලිහිල් වෙන්නට ඉඩ දුන්නේ නම් එයින් රටට ඇතිවන අවස්ථාව අමතක කිරීම ද සුදුසු නැත.
මේ සියල්ල අවසානයේ ජන හා සංඛ්යා ලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව ට අනුව ජූලි මාසයේ උද්ධමන අනුපාතිකය සියයට 4.3 ක් බව කියයි. එය ජුනි මාසයේ 4.8 ක් විය. පසුගිය මාස පහ තුළ අඛණ්ඩව උද්ධමනය අඩු වූ අතර එය ආර්ථිකයේ යහපතක් බව පෙන්වන්නට උත්සාහ කරයි.
ආර්ථිකය පාලනය කිරීම අවුරුදු පහෙන් පහට බලයට පත්වන දේශපාලන පක්ෂ වලට කළ හැකි පරාපේ තිහාර්යයක් නොවේ. ඒ වෙනුවෙන් දීර්ඝ කාලීනව සිතා සැලසුම් සකස් කරන ආර්ථික විශේෂඥයන්ට අවස්ථාව තිබිය යුතුය. මහ බැංකුව දේශපාලන පාලනයෙන් තොරව ස්වාධීන ආයතනයක් විය යුතුවෙයි. එහි කිරනයෙයාකාරීත්වය විනිවිද පෙනෙන සුථ වීම වැදගත්ය. නියම තරගකාරීත්වය ඇතිවන විට විනා කෘතීම පාලනයක් මගින් සිදුවන්නේ ආර්ථිකයට එපිටින් නොපෙනෙන කලූ ආර්ථිකයක් ඇතිවීම පමණකි. එය නොපෙනේ. පවතින නීති වලට පාලනය කර ගැනීමට නොහැකිය. නොපෙනෙන කලූ ආර්ථිකය පාලනය කිරීමේ අරමුණින් නීති ගෙන එන තරමට එහි අයිතිකරුවන් එයින් මිදෙන්නට සිය බලය හා දේශපාලන හයිය පාවිච්චි කරන්නට පටන් ගනී.
යුද පරිසරයකට පසු සාමකාමී සිවිල් ජන සමාජයක් ඇතිවන විට එය ට ස්වභාවික නීතිය යටතේ පිබිදෙන්නට පටන් ගනී. ලෝකයේ කොතැනකත් සිදුවන්නේ එයයි. එයට ඉඩ දීම මැනවි. ඉඩ අවුරා නීති පනවා ස්වභාවික න්යා ය ට හරස්වන විට අවසානයේ පීඩනය යොමුවන්නේ සාමාන්ය ජනතාව වෙතටය.
-මිණිසර
No comments:
Post a Comment